មានបាយញ៉ាំ មានលុយចាយ មិនទាន់គ្រប់គ្រាន់ឡើយសម្រាប់កូនៗសម័យនេះ
«អញខំធ្វើការចិញ្ចឹមឯង ឲ្យលុយឯងចាយ មួយថ្ងៃហូរញើសតាងទឹក។ ចុះម៉េចក៏ឯងនៅតែធ្វើឲ្យអញលំបាកចិត្តទៀត? ឯងមិនអាណិតអញទេ!» នេះគឺជាអ្វីដែលម្តាយរបស់កន្និថា ជាយុវតីវ័យ ១៧ ឆ្នាំម្នាក់រស់នៅភ្នំពេញ និយាយស្តីមកលើនាងនៅពេលដែលនាងធ្វើកំហុសអ្វីមួយ។
នាងបានប្រាប់ LIFT ថា៖ «ខ្ញុំដឹងថា ជួនកាលខ្ញុំធ្វើខុស គ្មាននរណាត្រូវរហូតទេ ក៏ប៉ុន្តែខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនឯងខ្វះភាពកក់ក្តៅណាស់ ព្រោះតាំងពីតូចមក ប៉ាម៉ាក់មិនសូវមានពេលនៅជាមួយខ្ញុំនោះទេ។ ពួកគាត់យល់ថា ឲ្យតែមានបាយឲ្យខ្ញុំញ៉ាំ មានលុយឲ្យខ្ញុំចាយ វាជាការគ្រប់គ្រាន់ទៅហើយ»។
ឪពុកម្តាយជាច្រើននៅប្រទេសកម្ពុជា មានការយល់ឃើញដូចឪពុកម្តាយរបស់ កន្និថា ដែរ ដែលវេជ្ជបណ្ឌិតជម្ងឺផ្លូវចិត្តមួយរូបនៅកម្ពុជា បានអះអាងថា មិនទាន់គ្រប់គ្រាន់ឡើយសម្រាប់ក្មេងដែលស្ថិតនៅក្នុងវ័យជំទង់ ពោលគឺចន្លោះពី ១២ ទៅ ១៨ ឆ្នាំ។
លោក កា ស៊ុនបូណាត វេជ្ជបណ្ឌិត កា ស៊ុនបូណាត ឯកទេសផ្នែកចិត្តសាស្ត្រ និងព្យាបាលជំងឺផ្លូវចិត្តដែលជាជំនាញមួយដ៏កម្រនៅកម្ពុជា និងជាអតីតព្រឹទ្ធបុរសនៃមហាវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាលបានអះអាងថា ក្រៅពីការឧបត្ថម្ភផ្លូវកាយ និងហិរញ្ញវត្ថុ កូនៗដែលស្ថិតនៅក្នុងវ័យជំទង់នៅសម័យថ្មីនេះត្រូវការចម្បងមួយទៀតគឺការឧបត្ថម្ភផ្លូវចិត្ត និងអារម្មណ៍។
លោកថ្លែងប្រាប់ LIFT ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍នេះថា៖ «ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ជីវភាព ឲ្យកូនមានអាហារហូប និងប្រាក់ចាយវាយគ្រប់គ្រាន់ ឪពុកម្តាយជាច្រើនបានចំណាយពេលវេលាសឹងតែពេញមួយថ្ងៃដើម្បីលើការងាររកស៊ី រហូតគ្មានពេលសម្រាប់កូន ហើយជួនកាលដោយសារតែភាពនឿយហត់ ឬអារម្មណ៍មិនល្អពីការបំពេញការងារ ពួកគាត់មកដល់ផ្ទះទៅជាមិននិយាយរក ឬបញ្ចេញកាយវិការក្រម៉ែក្រមូវដាក់កូន»។
លោកបន្តថា៖ «ប៉ុន្តែពួកគាត់ភ្លេចថា ក្មេងសម័យនេះត្រូវការបន្ថែមទៀតនូវកាយវិការជាគំរូរបស់ឪពុកម្តាយ កាយវិការធ្វើឲ្យកូនកក់ក្តៅ ការលើកទឹកចិត្តកូនឲ្យធ្វើត្រូវ និងការកែលម្អពេលកូនធ្វើខុស ជាពិសេសក្មេងដែលស្ថិតនៅក្នុងវ័យជំទង់ដែលត្រូវការជាចាំបាច់នូវចំណាប់អារម្មណ៍ ការអប់រំណែនាំ ការលើកទឹកចិត្ត និងការជួយបន្ធូរអារម្មណ៍»។
លោកវេជ្ជបណ្ឌិត កា ស៊ុនបូណាត ពន្យល់ថា ការខកខានបំពេញតួនាទីនេះរបស់ឪពុកម្តាយអាចបណ្តាលឲ្យមានឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានជាច្រើនទៅលើចិត្តសាស្រ្ត និងការលូតលាស់របស់កុមារ។
លោកនិយាយថា៖ «ជួនកាល កូនៗមានបញ្ហាអ្វីមួយដូចជាត្រូវបានគេធ្វើបាបនៅសាលាជាដើម។ ពួកគេចង់និយាយប្រាប់ឪពុកម្តាយ តែមិនហ៊ាននិយាយ ហើយឪពុកម្តាយក៏មិនបានសួរ យូរទៅអាចឲ្យកូនកើតជាជម្ងឺបាក់ស្បាត ឬថប់អារម្មណ៍។ ម្យ៉ាងទៀត ការមិនបានលើកទឹកចិត្ត ឬការអប់រំកូនតាមរយៈការបញ្ឈឺ (តាមការប្រៀបធៀបនឹងក្មេងដទៃជាដើម) អាចបណ្តាលឲ្យកូនៗកើតជម្ងឺបាក់ទឹកចិត្តផងដែរ»។
ជាមួយគ្នានេះដែរ លោកបានអះអាងថា កង្វះការឧបត្ថម្ភផ្លូវអារម្មណ៍នេះ ក៏នឹងនាំក្មេងជំទង់ និងយុវជនទៅរកឧបាយមុខផងដែរ។
លោកនិយាយថា៖ «យើងឃើញហើយ ក្មេងដែលស្ថិតនៅវ័យជំទង់នេះ ដើរជាមួយមិត្តភក្តិច្រើនមែនទែន។ នេះព្រោះតែគេត្រូវងាកទៅរកមិត្តភក្តិដើម្បីទទួលការឧបត្ថម្ភផ្លូវអារម្មណ៍។ ប្រសិនជាពួកគេសេពគប់មិត្តភក្តិខុស ពួកគេងាយនឹងឈានទៅដល់ការប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀន និងប្រព្រឹត្តអំពើឧបាយមុខផ្សេងៗទៀត។ កន្លងមក មានឪពុកម្តាយជាច្រើនឆ្ងល់ថា ហេតុអ្វីបានជាមានហូបចុក លុយចាយគ្រប់គ្រាន់ហើយ កូននៅតែទៅប្រើគ្រឿងញៀនទៀត»។
លោក កា ស៊ុនបូណាត បានឲ្យដឹងថា តាមការអង្កេតរបស់លោក នៅក្នុងចំណោមក្មេងជំទង់ ១ ពាន់នាក់ ដែលលោកព្យាបាលអាការៈញៀនថ្នាំ គឺភាគច្រើនសុទ្ធតែបានប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀនដោយសារតែហេតុផលនេះ។
លោកណែនាំថា ឪពុកម្តាយត្រូវចេះឆ្លៀតពេលនិយាយសួរនាំ និងអប់រំកូនៗពីជីវិត ការយល់ឃើញ និងការសិក្សារបស់ពួកគេដោយពាក្យសម្តីសមរម្យ ព្រមទាំងបង្ហាញនូវក្តីព្រួយបារម្មណ៍ចំពោះពួកគេ និងការជួយពួកគេដោះស្រាយបញ្ហារបស់ពួកគេផងដែរ ទោះបីជារវល់យ៉ាងណាក៏ដោយ ជាពិសេសបំផុតគឺពេលវេលាទទួលអាហារជុំគ្នា ជាពេលវេលាដែលភាគច្រើនសមាជិកគ្រួសារទាំងអស់បានជួបជុំគ្នា៕
នាងបានប្រាប់ LIFT ថា៖ «ខ្ញុំដឹងថា ជួនកាលខ្ញុំធ្វើខុស គ្មាននរណាត្រូវរហូតទេ ក៏ប៉ុន្តែខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនឯងខ្វះភាពកក់ក្តៅណាស់ ព្រោះតាំងពីតូចមក ប៉ាម៉ាក់មិនសូវមានពេលនៅជាមួយខ្ញុំនោះទេ។ ពួកគាត់យល់ថា ឲ្យតែមានបាយឲ្យខ្ញុំញ៉ាំ មានលុយឲ្យខ្ញុំចាយ វាជាការគ្រប់គ្រាន់ទៅហើយ»។
ឪពុកម្តាយជាច្រើននៅប្រទេសកម្ពុជា មានការយល់ឃើញដូចឪពុកម្តាយរបស់ កន្និថា ដែរ ដែលវេជ្ជបណ្ឌិតជម្ងឺផ្លូវចិត្តមួយរូបនៅកម្ពុជា បានអះអាងថា មិនទាន់គ្រប់គ្រាន់ឡើយសម្រាប់ក្មេងដែលស្ថិតនៅក្នុងវ័យជំទង់ ពោលគឺចន្លោះពី ១២ ទៅ ១៨ ឆ្នាំ។
លោក កា ស៊ុនបូណាត វេជ្ជបណ្ឌិត កា ស៊ុនបូណាត ឯកទេសផ្នែកចិត្តសាស្ត្រ និងព្យាបាលជំងឺផ្លូវចិត្តដែលជាជំនាញមួយដ៏កម្រនៅកម្ពុជា និងជាអតីតព្រឹទ្ធបុរសនៃមហាវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាលបានអះអាងថា ក្រៅពីការឧបត្ថម្ភផ្លូវកាយ និងហិរញ្ញវត្ថុ កូនៗដែលស្ថិតនៅក្នុងវ័យជំទង់នៅសម័យថ្មីនេះត្រូវការចម្បងមួយទៀតគឺការឧបត្ថម្ភផ្លូវចិត្ត និងអារម្មណ៍។
លោកថ្លែងប្រាប់ LIFT ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍នេះថា៖ «ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ជីវភាព ឲ្យកូនមានអាហារហូប និងប្រាក់ចាយវាយគ្រប់គ្រាន់ ឪពុកម្តាយជាច្រើនបានចំណាយពេលវេលាសឹងតែពេញមួយថ្ងៃដើម្បីលើការងាររកស៊ី រហូតគ្មានពេលសម្រាប់កូន ហើយជួនកាលដោយសារតែភាពនឿយហត់ ឬអារម្មណ៍មិនល្អពីការបំពេញការងារ ពួកគាត់មកដល់ផ្ទះទៅជាមិននិយាយរក ឬបញ្ចេញកាយវិការក្រម៉ែក្រមូវដាក់កូន»។
លោកបន្តថា៖ «ប៉ុន្តែពួកគាត់ភ្លេចថា ក្មេងសម័យនេះត្រូវការបន្ថែមទៀតនូវកាយវិការជាគំរូរបស់ឪពុកម្តាយ កាយវិការធ្វើឲ្យកូនកក់ក្តៅ ការលើកទឹកចិត្តកូនឲ្យធ្វើត្រូវ និងការកែលម្អពេលកូនធ្វើខុស ជាពិសេសក្មេងដែលស្ថិតនៅក្នុងវ័យជំទង់ដែលត្រូវការជាចាំបាច់នូវចំណាប់អារម្មណ៍ ការអប់រំណែនាំ ការលើកទឹកចិត្ត និងការជួយបន្ធូរអារម្មណ៍»។
លោកវេជ្ជបណ្ឌិត កា ស៊ុនបូណាត ពន្យល់ថា ការខកខានបំពេញតួនាទីនេះរបស់ឪពុកម្តាយអាចបណ្តាលឲ្យមានឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានជាច្រើនទៅលើចិត្តសាស្រ្ត និងការលូតលាស់របស់កុមារ។
លោកនិយាយថា៖ «ជួនកាល កូនៗមានបញ្ហាអ្វីមួយដូចជាត្រូវបានគេធ្វើបាបនៅសាលាជាដើម។ ពួកគេចង់និយាយប្រាប់ឪពុកម្តាយ តែមិនហ៊ាននិយាយ ហើយឪពុកម្តាយក៏មិនបានសួរ យូរទៅអាចឲ្យកូនកើតជាជម្ងឺបាក់ស្បាត ឬថប់អារម្មណ៍។ ម្យ៉ាងទៀត ការមិនបានលើកទឹកចិត្ត ឬការអប់រំកូនតាមរយៈការបញ្ឈឺ (តាមការប្រៀបធៀបនឹងក្មេងដទៃជាដើម) អាចបណ្តាលឲ្យកូនៗកើតជម្ងឺបាក់ទឹកចិត្តផងដែរ»។
ជាមួយគ្នានេះដែរ លោកបានអះអាងថា កង្វះការឧបត្ថម្ភផ្លូវអារម្មណ៍នេះ ក៏នឹងនាំក្មេងជំទង់ និងយុវជនទៅរកឧបាយមុខផងដែរ។
លោកនិយាយថា៖ «យើងឃើញហើយ ក្មេងដែលស្ថិតនៅវ័យជំទង់នេះ ដើរជាមួយមិត្តភក្តិច្រើនមែនទែន។ នេះព្រោះតែគេត្រូវងាកទៅរកមិត្តភក្តិដើម្បីទទួលការឧបត្ថម្ភផ្លូវអារម្មណ៍។ ប្រសិនជាពួកគេសេពគប់មិត្តភក្តិខុស ពួកគេងាយនឹងឈានទៅដល់ការប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀន និងប្រព្រឹត្តអំពើឧបាយមុខផ្សេងៗទៀត។ កន្លងមក មានឪពុកម្តាយជាច្រើនឆ្ងល់ថា ហេតុអ្វីបានជាមានហូបចុក លុយចាយគ្រប់គ្រាន់ហើយ កូននៅតែទៅប្រើគ្រឿងញៀនទៀត»។
លោក កា ស៊ុនបូណាត បានឲ្យដឹងថា តាមការអង្កេតរបស់លោក នៅក្នុងចំណោមក្មេងជំទង់ ១ ពាន់នាក់ ដែលលោកព្យាបាលអាការៈញៀនថ្នាំ គឺភាគច្រើនសុទ្ធតែបានប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀនដោយសារតែហេតុផលនេះ។
លោកណែនាំថា ឪពុកម្តាយត្រូវចេះឆ្លៀតពេលនិយាយសួរនាំ និងអប់រំកូនៗពីជីវិត ការយល់ឃើញ និងការសិក្សារបស់ពួកគេដោយពាក្យសម្តីសមរម្យ ព្រមទាំងបង្ហាញនូវក្តីព្រួយបារម្មណ៍ចំពោះពួកគេ និងការជួយពួកគេដោះស្រាយបញ្ហារបស់ពួកគេផងដែរ ទោះបីជារវល់យ៉ាងណាក៏ដោយ ជាពិសេសបំផុតគឺពេលវេលាទទួលអាហារជុំគ្នា ជាពេលវេលាដែលភាគច្រើនសមាជិកគ្រួសារទាំងអស់បានជួបជុំគ្នា៕
សមាជិកនៅក្នុងគ្រួសារខ្មែរតូចមួយ។
ប្រភព៖ ភ្នំពេញប៉ុស្ត៏
មានបាយញ៉ាំ មានលុយចាយ មិនទាន់គ្រប់គ្រាន់ឡើយសម្រាប់កូនៗសម័យនេះ
Reviewed by Unknown
on
6:43 AM
Rating:
Reviewed by Unknown
on
6:43 AM
Rating:
No comments: